In 1888 verwierf Engbert Jannink het landgoed Stokhorst waarop zij door de architect
Hendrik Reijgers een zomerhuis lieten bouwen. Na het overlijden van Engbert Jannink wordt
het huis afgebroken en laat zijn zoon Gerhard een nieuw huis bouwen waarvoor hij de
landelijk bekende architect K.P.C. de Bazel aantrok die vervolgens nog meer opdrachten in
Enschede verwierf (o.a. voor de familie Menko) zoals bijvoorbeeld voor de synagoge aan de
Prinsenstraat. Als voorbeeld diende plaatjes van villa’s uit Amerikaanse tijdschriften. In een
brief uit 1912 voegde hij de architect nog toe: Op ons terrein hebben wij alles nog eens in
ogenschouw genomen en geloven wij, dat wij verstandiger doen het huis meer naar de
zuidzijde uit te breiden in plaats van naar de noordzijde. Wij kunnen dit bereiken als wij van
de groote zaal thans de entree een hall maken en een nieuwe huiskamer er bij aan bouwen.
[…] Wij hebben het grondplan, een 1e etageplan en een kelderplan opgeteekend alsmede nog
een aardig schetsje van een aardig een verdieping. Kunt u in dezen geest ook iets uitwerken?
Natuurlijk volgens uwe inzichten opgezet en veranderd. In 1913 werd het huis betrokken
door het echtpaar Jannink van Heek en diende tot 1926 als buitenhuis. I.v.m. de permanente
bewoning worden de open serres gesloten. In de crisisjaren wordt het huis in tweeën
gedeeld en komt er een extra trap ten behoeve van oudste zoon Bert met zijn gezin en later
trekt tweede zoon Gerhard jr. er tijdelijk in. In de Tweede Wereldoorlog werd het huis
gevorderd door de Duitsers waardoor Tini Jannink – van Heek, dochter Christie en Bertha
Jordaan – van Heek hun intrek nemen op de Braamberg bij Vasse. Het Stokhorst werd
bewoond door vrouwelijke militairen van de Luftwaffe. Zowel door de Duitsers als door de
Canadezen is het huis behoorlijk uitgewoond. Na de oorlog nemen de drie dames weer hun
intrek, alsmede het gezin van Alexander Jannink en wordt i.v.m. de woningnood bovendien
huisvesting geboden aan twee andere gezinnen. Na het vertrek van deze ‘inwoners’ woont
Tini Jannink – van Heek nog tot haar overlijden op 92 jarige leeftijd in 1968. Kort daarna
wordt het huis verhuurd. Sindsdien is het kantoor.