Aanvankelijk woonde Helmig van Heek met zijn vrouw Margot Jannink in een villa aan de
Hengelosestraat 98 (t.o. de Villa Schuttersveld). Vanaf 1906 werden gronden aangekocht ten zuiden van
Boekelo waarop een zomerhuis werd gebouwd naar ontwerp van Samuel de Clercq onder een grote
rieten kap. De tuin werd aangelegd door de in Twente bekende tuinarchitect P.H. Wattez. Samen met
zijn broer Hennie gaf Helmig leiding aan de Boekelosche Stoomblekerij. Vanaf 1925 werd De Weele
permanent bewoond door het gezin waarvan de kinderen inmiddels waren uitgevlogen. Het huis werd
vervolgens aan de zuidzijde uitgebreid met een salon, waarboven een biljart- en herenkamer. In de
kelder werd een verwarmingsketel geplaatst. Na het overlijden van Helmig en Margot stond het huis
enige jaren leeg waarna (tweede) zoon Engbert het huis betrok met zijn gezin. In 1932 werd de open
veranda aan de oostzijde dichtgezet met stalen ramen die in de zomer verwijderd konden worden. Er
werd een cricketveld en een tennisbaan aangelegd en er was een moestuin met kassen, een rozentuin
naar ontwerp van Samuel de Clercq, een boomgaard en een zwermvijver in het bos. Ook werd een tuin
aangelegd naar ontwerp van Mien Ruys.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bood het huis onderdak aan vele onderduikers en anderen waarvoor
het huis voldoende schuilmogelijkheden onder het grote schuine dak. In het najaar van 1944 werd het
huis gevorderd door de Duitse bezetter, waarbij slechts een kleine gedeelte bewoond bleef. Na de
bevrijding namen Canadezen het huis over. Na de oorlog werd de uitbreiding van 1925 weer afgebroken
en in 1953 werd het huis gesplitst en de veranda bij de zitkamer getrokken. De derde generatie
(Bernard) nam zijn intrek in het noordelijke (kleine) gedeelte en verhuisde in 1961 naar het grotere
(zuidelijke) deel. De tuin van Mien Ruys, de tennisbaan en het cricketveld verdwenen. Vanaf 1968 wordt
het noordelijke deel verhuurd. Het zuidelijke deel doet dienst als familiehuis en kan door gezelschappen
gehuurd worden.   

• Van-Heek-blad-2011